“The Last Drive – Underworld Shakedown” (Οξύ)
Το βιβλίο διαβάζεται στην περίπτωση που σκέφτεστε πως όλο και κάτι παραπάνω μπορείτε να μάθετε σχετικά με το συγκρότημα και το ιστορικό του άλμπουμ. Θα μπορούσαν από το περιεχόμενό του να λείπουν οι φιλοσοφικοί στοχασμοί, αλλά είναι ενδεικτικοί του πώς φαντάζονταν κάποιοι την υπόθεση του ροκ και τι αναγωγές έκαναν. Στο ίδιο μήκος κύματος μπορεί να τους υπενθυμιστεί αυτό που είχε πει ο Χόμπσμπαουμ, ότι ο Αντόρνο είχε πει μερικές μεγάλες βλακείες για τη μουσική.
Το άλμπουμ τότε δεν μπορούσε να αγνοηθεί, γιατί είχε πετυχημένο εξώφυλλο και ήταν ντόπιο προϊόν σε μια αγορά που αναζητούσε τους δικούς της ήρωες. Το συγκρότημα είχε ωραία επωνυμία, έκανε πολλές εμφανίσεις, τα μέλη του ήταν τύποι που μπορούσαν να ακουστούν συμπαθητικοί και σε ραδιοφωνικές συνεντεύξεις.
Η παρουσιαζόμενη εργασία πάντως δεν είναι πλήρης, γιατί δεν περιλαμβάνονται σε αυτή οι απόψεις του Πάνου Κασιάρη και του Βλάσση Ερημάκη.